Betoog Klas 5

Lenen is cool!

Het is nu definitief: vanaf 1 september 2015 wordt de basisbeurs voor je studie afgeschaft en studenten kunnen dan in de vorm van een lening hun studie afbetalen. Dit is beslist door Minister Bussemaker van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Het lijkt nu nog ver weg maar de realiteit komt steeds dichterbij. Veel studenten en ouders trekken nog vraagtekens bij dit plan van de overheid. Maar het hoeft natuurlijk niet gelijk iets slechts te zijn. 

In Nederland vindt men het de gewoonste zaak van de wereld dat het een cadeautje van de overheid is. Integendeel tot de Verenigde Staten waar het de gewoonte is dat  (groot)ouders bij de geboorte van het kind een spaarrekening openen om later de studie van dat kind te kunnen betalen.  Dus waarom pakken we het ook zo niet aan in ons land? De bedoeling van het hele proces is dat de studenten een lening krijgen en het in hun verdere carrière af kunnen betalen. Voorheen heeft de overheid de studie betaald, de zogenaamde studiefinanciering.

Het voordeel van de lening is dat de overheid er heel veel geld op bespaart. Dit geld kan weer in een hoop andere dingen worden gestopt zoals bijvoorbeeld het onderwijs. Betere leraren en ook het openbaar vervoer kan verbeterd worden. Zo kunnen de studenten juist meer leren van de door hun gekozen studie. Een win win situatie dus!

Ook helpt het voor het beter bewustzijn van geld van de studenten. Doordat zij het geld nu niet zomaar krijgen zullen ze beter met het geld omgaan. Hun werk wordt ook veel belangrijk en zo kweken we geldbewuste opgeleide mensen voor de toekomst.

Nou bestaat het tegenargument van de mensen die het niet zouden kunnen betalen. Maar als de studenten een hoge opleiding hebben genoten zouden ze een goede baan moeten kunnen krijgen en zouden ze zonder moeite de lening af kunnen betalen. Er wordt uiteraard een uitzondering gemaakt voor de gezinnen die het hoofd net niet boven water kunnen houden. Conclusie: Een lening is zo slecht nog niet!

Opdracht Uiteenzetting Klas 5

Jeugd steeds meer last van gehoorschade

Menno Groenenberg

Grote getalen fans waren op maandag 14 april 2014 in de Corn Exchange in Cambridge (UK) aanwezig om te genieten van een concert van de Britse popgroep UB40. Al direct bij het eerste nummer bleek het geluid echter zo luid te staan dat een aantal fans vroegtijdig het concert moesten verlaten. Sommigen hadden hoofdpijn en last van harde een 'piep' in de oren

Dit is natuurlijk niet de eerste keer dat zoiets voorkomt. We zouden het begrip gehoorschade inmiddels een maatschappelijk probleem kunnen noemen. Dit omdat er in de toekomst een hoop Nederlanders met gehoorschade rondlopen en niet goed zullen kunnen functioneren in de samenleving. Maar is er echt sprake van zo'n groot maatschappelijk probleem? En zo ja, wat voor maatregelingen zullen er moeten worden getroffen?

Jaarlijks komen er minimaal 22.000 jongeren bij met blijvende gehoorschade door te harde muziek. Dit komt voornamelijk door het verkeerd gebruik van iPods en andere audioapparaten, of in discotheken bij het uitgaan. Waarschijnlijk is dit een onderschatting, want het is gebleken dat van de jongeren van 13 tot 15 jaar al 10% een meetbare gehoorschade heeft opgelopen. 100.000 jongeren tussen 15 en 25 jaar hebben een gehoorverlies van 20 decibel. Deze groep heeft last van een sociale handicap door het niet kunnen horen en verstaan.

De kans op gehoorschade hangt af van het geluidvolume en de tijdsduur. Bij een blootstelling langer dan 8 uur per dag aan omgevingsgeluid hoger dan 80 decibel is de kans op gehoorschade groot. Het is dan ook verboden voor werksituaties. iPods kunnen veel harder en ook in discotheken komen geluidsniveaus tot 110 en 120 decibel voor. Bij 100 decibel kan na 4 minuten al gehoorschade optreden. Best logisch dus dat er zoveel jongeren slechthorend zijn.

Veel jongeren zijn niet op de hoogte van de gevolgen en beseffen dan ook niet dat gehoorschade een grote impact op hun leven kan hebben. Vrijwel alle banen in de sociale sector kun je al van je lijstje afstrepen want maar een enkeling neemt een doveman aan. Zo zullen over zo'n 20 jaar een heel hoop mensen met een uitkering zitten. Maar denk ook aan het openbaar vervoer en hulpverlening. Dit zal ook aangepast moeten worden aan een grote groep slechthorenden. Het is dus aan de regering om hier iets aan te doen.

Dat hebben ze dan ook gedaan. De Europese Unie bepaalde op 23 januari 2013 dat alle muziekspelers een standaard maximum van 85 dB, wat vergelijkbaar met het geluid van druk stadsverkeer is, krijgen. Als het volume toch harder wordt gezet, dan komt er een waarschuwing op het schermpje. Deze muziekspelers hebben een maximumvolume van 100 dB. In 2011 is er afgesproken door organisatoren van popconcerten, vertegenwoordigers van geluidsbedrijven en de Nationale Hoorstichting dat het geluidniveau bij concerten niet hoger is dan 103 dB en dat gehoorbescherming en informatie voor bezoekers beschikbaar worden gesteld.

In 2014 hebben de organisaties van poppodia, festivals en evenementen met het ministerie van VWS een convenant gesloten waarin de afspraken zijn uitgebreid met het meten, vastleggen en rapporteren van het geluidsniveau aan het ministerie. Volgend jaar zal worden geëvalueerd of de metingen goed uitvallen en of er genoeg maatregelen genomen worden om het geluidsniveau te handhaven en of er genoeg gehoorbeschermingsmiddelen verkocht dan wel uitgedeeld worden.

Natuurlijk is niet alleen de regering verantwoordelijk voor de gehoorschade. Je kunt het zelf ook tegen gaan door gewoon simpelweg je volume iets zachter te zetten of oordopjes mee te nemen naar een concert. Want uiteindelijk geldt toch: je oren zijn zeer kwetsbare organen en je hebt er maar twee van.